HBS jaren:
Marianne Martens
Rijks: 1958-
Elke 5 jaar wordt er door een van de klasgenoten een (kleine) reünie
op touw gezet waar we bijpraten over de afgelopen jaren.
In 1969 werd Stefanie geboren en in 1971 Jules.
Mijn toenmalige echtgenoot hield van oude huizen opknappen en geld verdienen. Het gevolg was dat we elke twee jaar gingen verhuizen. Ik heb zowat alle dorpen in de omgeving gezien.
Daardoor ben ik ook veel kontakten uit mijn jeugd kwijtgeraakt.
Ik heb toch nog kans gezien een tijdje aan de Leergangen te studeren, maar daar kwam door alle verhuizingen uiteindelijk de klad in. Wel ben ik les gaan geven aan de Volksuniversiteit, meer lessen naarmate de kinderen ouder werden.
Mijn ex-
Door zijn slechte gezondheid moest hij het bedrijf eind jaren 80 verkopen (hij kon er overigens goed geld voor krijgen) en zat ik zonder werk.
In 1990 vatte ik het idee op samen met mijn inmiddels volwassen dochter, een winkel
te beginnen, en wel The Body Shop. Een franchiseketen die huid-
Snel het ondernemersdiploma gehaald plus een vakdiploma (dat moest toen nog).
Van 1992 tot 2004 heb ik met veel plezier de winkel gerund, maar de slechte economische omstandigheden dwongen mij eind vorig jaar de winkel op te doeken.
Stefanie is intussen moeder geworden en ik oma en gescheiden vrouw. Ze woont in Venlo, net als ik trouwens. Ik woon weer midden in de stad net als vroeger, voordat ik trouwde.
Mijn zoon woont met zijn vrouw in Phoenix, Arizona en daar ga ik regelmatig heen.
Ik zit nu nog in enkele besturen, o.a. Venlostad.com en het Kindercomité.
Dat is leuk om te doen.
En verder werk ik af en toe hier en daar. Omdat ik een uitkering heb voor
oudere zelfstandigen moet ik wel solliciteren maar als je 59 bent zitten
ze niet op je te wachten. Van de ene kant word ik daar kwaad om en van
de andere kant is het ook wel prettig.
Maar momenteel werk ik drie dagen per week bij een reïntegratie-
als assistent van de jobhunter. Wel grappig als je weet dat ik er zelf
heen ben gestuurd als klant.
Na van 1958 tot 1962 op de Rijks te hebben gezeten werd het tijd voor het echte werk.
Ik moest van mijn ouders naar het Blariacum-
Na de HBS wilde ik graag Engels gaan studeren maar dat konden mijn ouders niet betalen, dus werd het werken. Eerst bij Leolux en later bij van Hellemondt, de neuroloog, als secretaresse.
In 1968 werd ik zwanger (ik had al 3 jaar verkering) en "moest" er getrouwd worden en zoals toen gebruikelijk stoppen met werken. Ik heb nog wel een tijdje thuis de correspondentie verzorgd voor een aantal specialisten.
marianne
klas 2-
in klas
1-
